ف.ی.س.ب.و.ک برای من همان ایالت آزادیبخشی است که کمکم داد بتوانم از یکی از خود درگیریهایم خلاص شوم. منی که ناتوان از گفتن یک جمله از مشکلات و ناراحتیهایم در این وبلاگستان بودم و همه رفت و آمدهایم به خاطر همین مسئله بود ، توی ایالت آزادیبخشم توانستم از هر چیزی بگویم بی ترس ، بی خجالت ، بی دلهره از حرفهای دیگران
همه این آزادی در گفتار و آرامش این روزهایم را مدیون حضورم در ایالتم هستم . ایالتی که شاید برای بسیاری جای خوب و دلچسبی به نظر نیاید ،برای من شدهاست امنترین نقطه روی این کره مجازی و حتی خاکی!
من تمرین آزادیهایم را در ایالتم انجام دادم. جایی که توانستم خودم باشم ، توانستم حرف بزنم و حتی عصبانیتهایم را بروز دهم یا بهتر از آن، توانستم فحش بدهم بی آن که بترسم از قضاوت دیگران... من به ایالتم مدیونم برای این همه شکستن، این همه عبور ... حتی برای داشتن و پیدا کردن عزیزترینهایم که مدتها گمشان کردهبودم...
حالا تمرین این آزادی باید از ایالتم به دیگر مکانها گسترش پیدا کند. دارم روی کره خاکی و البته اینجا باز هم تمرین میکنم
میدانم که میتوانم ، میدانم :)